คอราซอน อากีโน เป็นประธานาธิบดีคนที่ 11 และเป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรกของอีกทั้งเธอยังเป็นประธานาธิบดีหญิงคนในเอเชีย ในปี 1986 เธอใช้พลังประชาชนในการปฏิวัติเพื่อโค่นล้มระบอบเผด็จการอันยาวนานกว่า 20 ปีของประธานาธิบดีเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส และสร้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยให้แก่ฟิลิปปินส์

คอราซอน อากีโน เกิดเมื่อวันที่ 25 มกราคม 1933 เธอเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีบิดาเป็นสมาชิกรัฐสภา 3 สมัย และเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ  คอราซอนเรียนที่วิทยาลัยเซนต์สกอและอัสสัมชัญคอนแวนต์ในกรุงมะนิลา กระทั่งปี 1946 เธอมีโอกาสได้ไปศึกษาต่อ ณ สถาบันการศึกษาเรเวนฮิลล์ในรัฐฟิลาเดลเฟีย สหรัฐอเมริกา จากนั้นเธอย้ายมาศึกษาที่โรงเรียนนอทเทอดัมคอนแวนต์ ในรัฐนิวยอร์กซิตี้จนจบการศึกษาระดับปริญญาตรี หลักสูตรภาษาฝรั่งเศสและคณิตศาสตร์ จากวิทยาลัยเซนต์ วินเซนต์ ในปี 1953 โดยเธอเคยเป็นอาสาสมัครรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งในปี 1948 ให้กับพรรคริพลับลิกัน หลังกลับมายังฟิลิปปินส์ เธอเรียนต่อด้านกฎหมายที่มหาวิทยาลัยฟาร์ส อีสเทิร์นในกรุงมะนิลา แต่ออกจากเรียนในปี 1954 เพื่อสมรสกับนายเบนิโญ อากีโน จูเนียร์ เขาเริ่มต้นจากตำแหน่งผู้ว่าการจังหวัดไปสู่วุฒิสมาชิก และกลายเป็นผู้นำฝ่ายค้านในท้ายที่สุด ทั้งคู่มีบุตรสาว 4 คน และบุตรชาย 1 คน

นับตั้งแต่เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส เป็นประธานาธิบดีในปี 1965 และประกาศกฎอัยการศึกในปี 1972 เพื่อขจัดการจำกัดการครองอำนาจต่อไป เขายุบสภาและสั่งจำคุก เบนิโญ อากีโน จูเนียร์ พร้อมกับผู้ต่อต้าน นักข่าว และนักเคลื่อนไหวอีกหลายพันคนโดยไม่มีการตั้งข้อกล่าวหา ต่อมาศาลทหารตัดสินประหารชีวิตเบนิโญ ด้วยข้อหาให้ความร่วมมือกับขบวนการคอมมิวนิสต์ แต่ด้วยแรงกดดันจากประธานาธิบดีสหรัฐฯ จิมมี คาร์เตอร์ ทำให้เบนิโญได้เดินทางออกนอกประเทศในเดือนพฤษภาคม 1980 เพื่อรับการผ่าตัดหัวใจที่สหรัฐอเมริกา และขอลี้ภัยเป็นเวลา 3 ปี

หลังการลอบสังหารเบนิโญผู้เป็นสามีทำให้อากีโนตัดสินใจเดินทางกลับฟิลิปปินส์ในปี 1983 และจัดขบวนพิธีศพขนาดที่ใหญ่ซึ่งมีผู้เข้าร่วมกว่า 2 ล้านคน ส่งผลให้เกิดกระแสต่อต้านมาร์กอสมากขึ้นจนเขาต้องจัดการเลือกตั้ง โดยมีอาร์กบิชอปแห่งมะนิลาขอให้อากีโนลงสมัครรับเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 1986 จากนั้นสภาแห่งชาติประกาศว่ามาร์กอสชนะการเลือกตั้ง แต่นักข่าว นักสังเกตการณ์ และผู้นำศาสนาจักรกล่าวหาว่า เขาโกงการเลือกตั้ง จนกองทัพจับกุมตัวมาร์กอสไว้ในค่ายทหารในข้อหาโกงการเลือกตั้ง และมีศาสนจักรคาทอลิกเรียกรวมชาวฟิลิปปินส์หลายแสนคน อากีโนและรัฐมนตรีกลาโหมร่วมกันชุมนุมหน้าค่ายทหารที่มาร์กอสถูกควบคุมตัว เพื่อป้องกันการโจมตีจากกองกำลังของมาร์กอส

นอกจากนี้ประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน ยังขอให้มาร์กอสก้าวลงจากอำนาจ และเสนอพาตัวเขากับครอบครัวออกจากประเทศในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 1986 ผ่านทางฐานทัพอากาศสหรัฐในกรุงมะนิลา ไปยังฮาวาย ซึ่งเป็นวันที่อากีโนเข้าพิธีสาบานตนรับตำแหน่งประธานาธิบดีหญิงคนแรกของฟิลิปปินส์ แต่ในช่วงสมัยของกองทัพพยายามก่อรัฐประหารหลายครั้งทำให้การบริหารเป็นไปได้อย่างยากลำบาก นอกเหนือจากการพยายามเข้าแทรกของกองทัพก็ยังมีปัญหาภัยพิบัติทางธรรมชาติครั้งสำคัญ คือ การระเบิดครั้งใหญ่ของภูเขาไฟปินาตุบูในปี 1991 ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจอย่างหนัก เธอจึงพยายามแก้ปัญหาด้วยการดึงศาสนาเข้ามาเป็นตัวค้ำจุนอำนาจของเธอ และร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่จำกัดวาระของประธานาธิบดี 6 ปี ก่อนเธอจะลงจากอำนาจในปี 1992 และมีนายฟิเดล รามอส เป็นประธานาธิบดีคนต่อมา

เมื่อจะลงจากอำนาจแล้วก็ตาม แต่เธอยังคงมีส่วนร่วมในการเมือง เช่น การนำคนจำนวนกว่าหลายแสนคนเดินประท้วงนายฟิเดล รามอส ที่พยายามครองอำนาจต่อไปหลังครบวาระโดยไม่มีการเลือกตั้ง ในช่วงทศวรรษที่ 1990 และการประท้วงที่ทำให้ประธานาธิบดีโจเซฟ เอสตราดา ออกจากตำแหน่งในปี 2001 รวมทั้งสนับสนุนการเคลื่อนไหวเพื่อขับไล่ประธานาธิบดีกลอเรีย อาร์โรโย ลงจากตำแหน่งจากข้อกล่าวหาการคอร์รัปชั่นและโกงการเลือกตั้ง

ในวันที่ 24 มีนาคม 2008 บุตรของอากิโนได้ประกาศต่อสาธารณชนว่า เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเ​​ป็นโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ต่อมาในวันที่ 22 ธันวาคม 2008 เธอออกมากล่าวขอโทษอดีตประธานาธิบดีโจเซฟ เอสตราดา เกี่ยวกับการขับไล่เขาเมื่อเดือนมกราคม 2001 หลังการต่อสู้กับโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่มายาวนานกว่า 16 เดือน ในวันที่ 1 สิงหาคม 2009 คอราซอน อากีโน ได้เสียชีวิตลงในวัย 76 ปี โดยจัดงานศพแบบรัฐพิธีและเปิดให้ประชาชนร่วมไว้อาลัยก่อนจะมีการแห่ไปทั่วกรุงมะนิลา และทำพิธีฝังแบบส่วนตัว นอกจากนี้ทางรัฐบาลได้มีการประกาศไว้อาลัยด้วยการลดธงครึ่งเสาเป็นเวลา 10 วัน

คอราซอน อากีโน ประธานาธิบดีคนที่ 11 และเป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรกของฟิลิปปินส์ ผู้ซึ่งนำพาประชาธิปไตยกลับสู่ฟิลิปปินส์ แม้ว่าเธอจะลงจากอำนาจอย่างสมบูรณ์ในปี 1992 แต่เธอก็ยังคงเป็นผู้ที่มีอิทธิพลทางการเมืองอยู่สูง กระทั่งเธอเสียชีวิตลงด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ในวันที่ 1 สิงหาคม 2009

ฐิติพงศ์ มาคง

กรกฎาคม 2559

เอกสารสำหรับค้นคว้าเพิ่มเติม

Corazon Aquino. Search on 18 July 2016, Retrieved from Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/

Corazon_Aquino.

National historical commission of the philippines. MARIA CORAZON COJUANGCO AQUINO. [Online].

Search on 20 July 2016. Retrieved from : http://nhcp.gov.ph/maria-corazon...

The Biography.com. Corazon Aquino Biography. [Online]. Search on 20 July 2016. Retrieved from :  

http://www.biography.com/people/corazon-aquino-9187250.

MGR Online. (2552,สิงหาคม 1). "คอราซอน อากีโน" วีรสตรีชุดเหลือง ผู้นำประชาธิปไตยมาสูฟิลิปปินส์.[ออนไลน์].

สืบค้นจาก: http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9520000087138#.