การค้ามนุษย์ในชายแดนของอินโดนีเซียและมาเลเซีย ซึ่งยากที่จะควบคุมได้อย่างเรียบร้อย การค้ามนุษย์ในเขตชายแดนยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง เนื่องจากพื้นที่ชายแดนเป็นพื้นที่ที่กฎหมายนั้นเข้าถึงและควบคุมได้ยาก ผู้ตกเป็นเหยื่อบางส่วนที่เข้ามาทางพื้นที่ชายแดน ถูกลักลอบนำเข้ามาเพื่อมาทำงานในพื้นที่ต่างๆ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการทำงานที่ผิดกฎหมาย
ทางตอนเหนือของรัฐกะลิมันตัน ใกล้กับชายแดนมาเลเซียได้รับการควบคุมอย่างเข้มงวดเกี่ยวกับเรื่องของการค้ามนุษย์ ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อส่วนใหญ่นั้นเป็นผู้หญิงที่มาจากชวา ตามคำบอกเล่าขององค์กรพลังสตรีของรัฐนูนูกัน (Nunukan Women Empowerment) และหน่วยงานการวางแผนครอบครัว (Family Planning Agency) โดยเก้าเหตุการณ์ของการค้ามนุษย์ ได้รับการบันทึกไว้ในบันทึกขององค์กรพลังสตรีของรัฐนูนูกัน ตั้งแต่เมื่อเดือนธันวาคม ปี 2015
การเฝ้าระวังและการจำกัดทางทรัพยากรของเมืองที่อยู่ใกล้กับชายแดนมาเลเซียที่ไม่ทั่วถึง อาจจะเป็นปัจจัยหลักของขับเคลื่อนและอยู่เบื้องหลังการค้าที่ผิดกฎหมายเหล่านี้ โดยหัวหน้าขององค์กรพลังสตรีของรัฐนูนูกัน ได้กล่าวว่า พื้นที่ของรัฐนูนูกันเป็นเส้นทางที่ดีสำหรับกรณีการค้ามนุษย์ เพราะการกำกับดูแลในพื้นที่นี้ยังมีข้อ จำกัด
โดยเหยื่อส่วนใหญ่ เป็นผู้หญิงค่อนข้างลำบากและจากชวาตะวันออก, ชวาตะวันตก และชวากลาง ผู้หญิง จากต่างจังหวัดที่เข้าในรัฐนูนูกัน มักจะบอกกับครอบครัวว่า ในประเทศมาเลเซียงานนั้นมีงานและได้รับเงินเดือนค่อนข้างสูง แต่จะมีการบังคับให้ทำงานที่ไนต์คลับหรือสถานที่ใกล้เคียงกัน การกระทำหรือการค้ามนุษย์ต่างๆ จะมีการขนส่งผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ เข้าไปในประเทศมาเลเซีย บางส่วนจะถูกส่งผ่านในฐานะแรงงานชาวต่างชาติ และบางส่วนเข้ามาทางชายแดนในฐานะนักท่องเที่ยว
กรณีของการค้ามนุษย์ ที่ได้ถูกค้นพบโดยสถานกงสุลอินโดนีเซียในรัฐซาบาห์ มีการตรวจสอบที่ถูกต้องตามกฎหมาย และผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการค้ามนุษย์จะถูกส่งกลับไปยังรัฐนูนูกัน ส่วนใหญ่ของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ และได้รับการช่วยเหลือ ปฏิเสธที่จะกลับไปยังประเทศมาเลเซีย และเลือกที่จะกลับไปยังบ้านเกิดของพวกเขา โดยเหยื่อบางส่วนตัดสินใจที่จะยังคงอยู่ในรัฐนูนูกันเพื่อที่จะหางานใหม่
ทุกๆ ปี องค์กรพลังสตรีของรัฐนูนูกันจะจัดสรรเงินงบประมาณจำนวน 40 ล้านรูเปียห์ ที่จะส่ง ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อกลับบ้าน โดยจะมีคนที่จะไปกับพวกเหยื่อเหล่านั้น จนกว่าจะถึงจุดหมายเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขานั้นปลอดภัย ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อส่วนใหญ่มักจะถูกส่งกลับไปยังบ้านเกิดของพวกเขาโดยทางเรือ และมีตั๋วซึ่งจ่ายโดยรัฐบาล หรือทางส่วนจังหวัดของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อดำเนินการให้ และก่อนที่จะถูกส่งกลับบ้าน ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจะได้รับคำปรึกษาและให้ความช่วยเหลือจากองค์กรพลังสตรีของรัฐนูนูกัน
ศุภกร ยกย่อง
มิถุนายน 2559